எனது நிலத்திற்காக பிரார்த்தியுங்கள்!

எனது நிலத்திற்காக பிரார்த்தியுங்கள்!

தீபச்செல்வன்-திகதி:07.12.2010
வீழ்ந்து துயரம் விளைந்து மூடிய நிலத்தைதுண்டாக்கிச் செல்ல வரும் கைகள் விடும் கட்டளைகளால்இன்றெமது நிலம் துடித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

மீண்டும் ஒருமுறை பெயர்ந்து செல்லுமாறுசனங்கள் பணிக்கப்பட்ட வேளையில் குழந்தைகள் வெருண்டழுதுகைகளால் நிலத்தை தொடுகின்றனர்ஆறுகள் நிலத்தை முத்தமிட்டுச் செல்லும் மழைநாளில்ஈரமாகி செழித்த நிலம் கொதித்துக் கிடக்கிறது.

விரக்தியையும் ஏமாற்றத்தையும்தவிர என்னிடம் எதுவுமில்லைகொள்ளைக்காரர்கள் நம்பிக்கையை முறியடிக்கிறார்கள்மீண்டும் மீண்டும் நிலத்தில் எத்தனை கைகள் உதைக்கின்றன?நிலத்தை அள்ளிச் செல்லஎத்தனை விதிகளை எழுதுகின்றன?பிறந்து கிடந்த நிலத்தை கொள்ளையடிக்கஎத்தனை வடிவங்கள் அலைகின்றன?

வல்லமை அழிந்து கடவுள்களால் கைவிட்டதுயரைத் தின்று களிக்கும் காலத்தில்எனது நிலத்திற்காய் பிரார்த்திப்பாயா தோழனே!

அமைதியற்று தெருக்களில் பறிக்கப்பட்ட நிலத்தின் பறிக்கப்பட்ட நிருபங்களுக்காகஅலையும் சனங்களிடம் இல்லை துளிர்விடும் வார்த்தைகள்குந்தியிருக்கும் நிலங்களை தின்றுசனங்களை வதைக்கும் காலம் நம்மை அச்சுறுத்துகிறதுவாழ் நிலக் கனவின் வாக்குமூலங்களை நிராகரித்துநிலத்துடன் கொல்லப்படுகின்றனர் சனங்கள்.

கைவிடப்பட்ட சனங்களுக்காய்நிலத்திற்காய் அழுதலையும் குழந்தைகளுக்காய்குந்தியிருக்க ஒரு துண்டு நிலத்திற்காய்பிரார்த்தனை செய் தோழி!தாழ் நிலம் மேலுமாக தாழ்த்தப்படுகிறதுஆறுகளுடன் மருதமரங்கள் துடித்தசைகின்றன.

தவிக்கும் தாயே உனது கண்ணீரும்உன் பிள்ளைகளின் குருதியும் இந்த ஆற்றில் பெருக்கெடுத்துச் செல்கிறதுதாழ் நிலக்குழந்தைகளே நாம் எங்கு செல்வது?குருதியும் கண்ணீரும் காயாத நிலத்தைதுயர் இன்னும் ஈரமாக்குகிறது.

தெருத் தெருவாக, கிராமம் கிராமமாக நகரம் நகரமாகநிலத்தை அள்ளிச் செல்பவர்களின் அகலமான கைகள் நிலமீதலைகின்றனதயவு செய்து எனது நிலத்திற்காக தொடர்ந்து பிரார்த்தியுங்கள்!

வல்லமையின் குரல் நலிந்தால் வளவுக்குயில் பாடாது.

வல்லமையின் குரல் நலிந்தால் வளவுக்குயில் பாடாது.
எழுச்சி கொள்க கவிஞர்களே!
தாயகமூச்சு எமக்கில்லையா?
ஆயிரம் தடைகளை ஆரும் போட்டாலென்ன?
உன்னிப் பெருமூச்செடுத்து உறவணைக்க எழுந்திடுக.

நோயுண்ணும் உடல் நலித்தும்,
பேயுண்ணும் உணர்வொழித்தும்,
தாய் நிலத்தின் வேதனையை - எம்
தோள் தாங்காதிருக்கும் பாழ்வாழ்வு எங்களது என
வரலாற்று பதிவேட்டில் பதிவிக்கப் போகிறோமா?
கூடாது... கூடவே கூடாது.

முற்றத்து மணற்பரப்பில்
முழுமதியின் எழிலொளியில்,
சுற்றம் சூழப் புற்பாய் போட்டமர்ந்து பேசி,
அடிவளவு மூலையிலே படர்ந்த
முல்லைச் சொதி மணக்கும்
கவளச் சோறெண்ணி,
ஏக்கங்களை மட்டுமே எமதாக்கி,
பனிநிலங்களில் உயிர் தொய்ய வாழ்கிறோமே....
விட்டுவிடுவோமா?

தாய்நிலத்தில் ஏறி நின்று அந்நியன் கூத்தாட
வாயொடுக்கி, மெய் நடுக்கி விதியென்று கிடந்திடவோ?....
புலம்பெயர்ந்து கிடந்தாலும் புலன் மாறக்கூடாது.

வலியென்று துடித்தாலும்,
'அம்மா" என்றழைத்து விழுந்து புரண்டாலும்
எமைத் தாங்கிப் பிடிக்கின்ற தாய்மடியைத்
தவிப்பெய்த விட்டிடவோ....
தமிழச்சாதியாய் தரணிக்குள் பிறப்பெடுத்தோம்?

வாகை சூழ்ந்திருக்கும்,
வன்னிமேனியிலே சோகம் படர்ந்திடுமோ?

வாயாரத் தமிழ் தொடுத்து வல்கவிகள் நல்கும் கவிமுரசுகளே!
காலம் எம் காலடியில் கைகட்டி நிற்கிறது.
வாழ்வை வனைய வல்லமைபூட்டி
எழுதுகோல்கள் எழுந்துதான் ஆகவேண்டும்.
இது காலக்கட்டளையும் கூட..

ஆவி துடித்திருக்கும் விழுதுகளின் ஓரவிழிக்கசிவில்
தாயை மீட்கின்ற பாதிப்பலமிருக்கும் சேதியைக் கூவி முழங்குக.

நிமிர்ந்த தானை செருக்கோடு தலைவன் வழி தொடருகையில்
மேதினி வாழ் தமிழின் போர் முரசங்கள்
மேனி நுடங்குதல் ஆகாது.

சோகச் சுமை ஏந்தலும், ஓர்மக்குரல் அடைத்தலும்
எழுதுகோல் வல்லமைக்கு இழிவல்லவா...

வல்லமை நலிந்தால் வளவுக்குயில் பாடாது.
வசந்தம் தாய்மண்ணைத் தழுவி மகிழாது.
முற்றத்து மலர்களால் முகம் சிவக்கமுடியாது.

போர் மூசிய பேய்க்காற்றை எதிர்கொள்ளும்
பலம் தர நாமுள்ளோம்.
அஞ்சற்க....என தாயக உறவுகள் நோக்கி
ஆயிரமாயிரம் கவி படைத்து எழுக எம் கவிஞர்களே.

இன்று,
காலக் கட்டளை ஈழத்தமிழரின் திறவுகோல்கள் அற்ற
இதயவாசல்களையும் இடித்துப் பெயர்த்துளது.

பழி சூழும் நிலை எங்கள் பரம்பரைக்கு வந்திடுமோ என
இதுவரை காலமும் விழிமூடி நடித்தோரும் வெம்பி எழுந்துளர்.

உப்புக் காற்றுரசும் ஊர்மடியின் நினைப்பூற,
நேற்றுவரை செக்கிழுத்தோரும் சீற்றத்தில் கனல்கின்றர்.

அள்ளிப்பிடித்திருக்கும் ஆவி ஓய்ந்தால் கொள்ளிக்குத்தன்னும்
குலந்தழைத்தமண் வேண்டுமென சொல்லித் துடிக்கின்ற
சொந்தங்களும் எழுந்துளர்.

பள்ளிக் காலத்தில் பதிவிட்ட சித்திரத்தை
சில்லுருட்டி விளையாடிய செம்பாட்டுப் புழுதிமண்ணை
கல்லுக்குத்தி வைத்த தேர்முட்டி மூலைகளை
எண்ணி மகிழ்வோரும் எழுச்சியுற்று விரிந்துள்ளர்

எனும் சேதிகள் எங்கள் சொந்தங்களைச் சென்றடைய வேண்டும்.

வல்லமையின் குரல் நலிந்தால் வளவுக்குயில் பாடாது.
வசந்தம் தாய்மண்ணைத் தழுவி மகிழாது.
முற்றத்து மலர்களால் முகம் சிவக்கமுடியாது.

நோயுண்ணும் உடல் நலித்தும்,
பேயுண்ணும் உணர்வொழித்தும்,
தாய் நிலத்தின் வேதனையை - எம்
தோள் தாங்காதிருக்கும் பாழ்வாழ்வு எங்களது என
வரலாற்று பதிவேட்டில் பதிவிக்கப் போகிறோமா?
கூடாது... கூடவே கூடாது.

நன்றி:http://valvaizagara.blogspot.com/

Most Massive Star Detected

Most Massive Star Detected

Evidence suggests a newly found star is more than 300 times bigger than the sun -- twice the size of anything previously discovered.

By Irene Klotz Wed Jul 21, 2010 08:10 AM ET
Get big, die young. Such is the fate of behemoth stars, the largest of which are about 150 times the mass of the sun. A new study, however, finds evidence for stars more than twice that size, including an uber-giant so luminous that it makes the light of our sun look no brighter than the glow of the full moon in comparison.
Isolating the light of the biggest stars is a difficult and tedious process. Massive stars are rare, distant, short-lived and crammed inside dense clusters that are shrouded in dust. In the past, reports of stars up to 2,000 times the size of the sun all turned out to be clusters of stars, not single, massive objects.
"People have been trying to find the most massive star and to determine the upper mass limit of stars, but it's like prospecting for gold. You have to sift through a whole lot of junk and there's also a lot of fool's gold," said Rochester Institute of Technology astronomer Donald Figer.
Armed with new high-resolution imagery, an international team of astronomers is throwing down the gauntlet again with studies on NGC 3603, a very young star cluster located about 22,000 light-years away in the Milky Way's Carina spiral arm, and RMC 136a, which resides in the Tarantula Nebula, located 165,000 light-years away in our neighbor galaxy, the Large Magellanic Cloud.
In addition to chemical analysis and precision position measurements, astronomers checked they weren't seeing binary pairs by scanning for telltale X-rays that would come from the clash of solar winds. They didn't find any, leading the team to conclude that they had, in fact, uncovered several stars in the Large Magellanic Cloud cluster which began their lives between 165 and 320 times the mass of the sun.
Among their findings, the star R136a1, found in the R136 cluster, is the most massive star ever found, with a mass of about 265 solar masses and with a birthweight of as much as 320 times that of the sun.
The Milky Way's giant stars were more modest -- 105 to 170 solar masses -- and were included to validate computer models that also were used in the study.
"We can rule out that we have two stars close by," Raphael Hirschi, an astrophysicist with Keele University in the United Kingdom, told Discovery News. "We have achieved a high enough resolution to definitely rule out that it might be a cluster of stars."
Lead scientist Paul Crowther, at the University of Sheffield in the United Kingdom, said stars about 300 solar masses could be the new limit, at least in our corner of the universe.
"We considered stars with 1,000 solar mass, but there weren't any clusters big enough. You don't get big stars in small clusters," Crowther told Discovery News.
Figer, for one, isn't convinced.
"The claims in the paper rely on a series of assumptions and uncertain models, and there are possible interpretations that are not discussed," he wrote in an email to Discovery News. "It would be interesting to see another study that could examine these claims."